HISTORY OF ASIA
ASIA IS THE WORLD'S
LARGEST continent and the birthplace of the world's
earliest civilizations, such as those of the Sumerians,
China, and India. The emergence of
these civilizations had a profound impact on history, both
ancient and modern, as did the emergence of three major world
religions: Hinduism, Buddhism, and Islam. Colonial interference affected Asia's development over the centuries,
but after decades of independent growth, today's Asian
economies are booming. There are
still conflicts, however, and those in Southeast Asia
and the Middle East tend to affect world politics.
|
ประวัติศาสตร์เอเชีย
เอเชียเป็นทวีปที่ใหญ่ที่สุดในโลกและเป็นถิ่นที่กำเนิดอารยธรรมแห่งแรกสุดของโลก
เช่น อารยธรรมสุเมเรียน (ซูเมอร์) อารยธรรมจีน และอารยธรรมอินเดีย การเกิดขึ้นของอารยธรรมเหล่านี้มีอิทธิพลล้ำลึกต่อประวัติศาสตร์ทั้งสมัยโบราณและสมัยปัจจุบัน
เนื่องจากมีศาสนาสำคัญของโลก 3 ศาสนาอุบัติขึ้น คือ ศาสนาฮินดู ศาสนาพุทธ
และศาสนาอิสลาม (ความจริงเป็น 4 ศาสนาด้วย
เพราะศาสนาคริสต์ก็อุบัติขึ้นในทวีปเอเชีย) การแทรกแซงของลัทธิล่าอาณานิคมมีผลกระทบต่อการพัฒนาของทวีปเอเชียเป็นเวลาหลายศตวรรษ
แต่หลังจากอิสรภาพเจริญเติบโตขึ้นหลายทศวรรษ
ปัจจุบันเศรษฐกิจของทวีปเอเชียก็กำลังเจริญรุ่งเรือง
แต่ยังมีความขัดแย้งอยู่บ้างและความขัดแย้งเหล่านี้ก็มีอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกกลางมีแนวโน้มว่าจะเกิดผลกระทบต่อการเมืองโลก
|
|||||
 |
||||||
Early development
Early civilizations
in Asia were largely isolated from each other and from
the rest of the world by barriers of deserts, mountains,
and oceans. Only the Middle East had strong connections with Europe. Therefore,
Asian civilizations and cultures developed independently
for thousands of years. Over time,
major civilizations, such as those of India and China,
began to affect other Asian countries.
|
วิวัฒนาการในยุคแรก
อารยธรรมยุคแรกในทวีปเอเชียส่วนใหญ่แยกตัวออกต่างหากจากกันและแยกออกจากส่วนอื่น
ๆ ของโลก มีทะเลทราย ภูเขาและมหาสมุทรเป็นแนวกั้นเขตแดน มีเพียงตะวันออกกลางเท่านั้นที่ติดต่อสัมพันธ์กับทวีปยุโรป
ดังนั้น อารยธรรมและวัฒนธรรมเอเชียจึงพัฒนาได้อย่างอิสระเป็นเวลาหลายพันปี เมื่อเวลาผ่านไป
อารยธรรมสำคัญ เช่น อารยธรรมในอินเดียและจีน
ก็เริ่มมีผลกระทบต่อประเทศอื่น ๆ หลายประเทศในทวีปเอเชีย
|
|||||
Central
Asia
For
centuries the only travellers in the inhospitable landscape
of Central Asia were traders using the Silk Road. In 1398, the Mongolian warrior Timur (1336 — 1405) swept down from the steppes and founded
a Central Asian empire.
|
เอเชียกลาง
เป็นเวลาหลายศตวรรษมีเพียงเหล่านักเดินทางที่อยู่ในภูมิประเทศซึ่งไม่เหมาะสำหรับอยู่อาศัยแห่งเอเชียกลางเดินทางมาค้าขายโดยใช้เส้นทางสายไหม
ในปี ค.ศ. 1398 (พ.ศ. 1941 ตรงกับสมัยสุโขทัย) ตีมูร์ (มีชีวิตระหว่าง ค.ศ. 1336
– 1405 = พ.ศ. 1879 – 1948 อายุ 69 ปี) นักรบชาวมองโกลได้กวาดต้อนที่ราบกว้างใหญ่และก่อตั้งจักรวรรดิเอเชียกลางขึ้น
 |
|||||
Samarkand
In 1369, Timur moved
his capital to the prosperous city of Samarkand, in
modern Uzbekistan. The city
experienced a golden age and became the architectural
jewel of Central Asia as Timur and his descendants built palaces, astronomical observatories, and
Islamic colleges. In the early 1500s, nomadic
Uzbeks attacked the city.
|
เมืองซามาร์คันด์
ใน ค.ศ.
1369 (พ.ศ. 1912) ตีมูร์ได้ย้ายเมืองหลวงไปยังเมืองซามาร์คันด์ซึ่งเป็นเมืองที่เจริญมั่งคั่ง
ในประเทศอุซเบกิสถานปัจจุบัน เมืองนั้นได้บรรลุถึงยุคทองและกลายเป็นเมืองสถาปัตยกรรมเพชรพลอยแห่งเอเชียกลาง
เป็นเหตุให้ตีมูร์และลูกหลานได้สร้างปราสาทราชวัง หอดูดาว และสถาบันการศึกษาชั้นสูงทางศาสนาอิสลาม
ในต้นศตวรรษที่ 1500 เผ่าเร่ร่อนชาวอุซเบกก็ได้โจมตีเมืองนี้
|
Kushan Empire
In c. 170
BC, a northern Chinese clan, the Yuezhi, moved west to
Central Asia. By the 3rd century AD, they had founded an empire that stretched from eastern Iran to the Ganges in India. The Kushans controlled
fertile river valleys and were at the centre of the silk
trade. They encouraged Buddhism and
religious art, but declined in the 4th century.
|
จักรวรรดิกุษาณะ
เมื่อประมาณ
170 ปีก่อนคริสตกาล เผ่าจีนที่อยู่ตอนเหนือ ชื่อ เยว่จือ (หรือ เย่ฉี – Yuezhi)
ได้อพยพจากทางทิศตะวันตกไปยังเอเชียกลาง ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 3
ชนเผ่าเหล่านั้นก็ได้ก่อตั้งจักรวรรดิยาวเหยียดจากอิหร่านทางด้านตะวันออกไปจนถึงลุ่มแม่น้ำคงคาในอินเดีย
จักรวรรดิกุษาณะจึงปกครองลุ่มแม่น้ำอันอุดมสมบูรณ์และเป็นศูนย์กลางการค้าขายผ้าไหม
ชนเหล่านั้นได้ทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาและศิลปะทางศาสนา แต่ในศตวรรษที่ 4
ก็ล่มสลาย
|
|||
Ancient
civilizations
The Sumerians of western
Asia evolved the world's first civilization, but it was the early civilizations of India
and China that affected Asia the most. Their
religions had special impact: Hinduism (the
religion of the people of India) and
Buddhism (founded by Siddhartha Gautama
and one of the three great religions of China) spread over Asia.
|
อารยธรรมโบราณ
ชาวซูเมอร์
(หรือสุเมเรียน) ที่อยู่ในเอเชียตะวันตกได้ค่อย ๆ พัฒนาอารยธรรมแห่งแรกของโลก
แต่เป็นอารยธรรมยุคแรกของอินเดียและจีนที่ส่งผลกระทบต่อทวีปเอเชียเป็นส่วนใหญ่
ศาสนาของชาวอินเดียและจีนมีอิทธิพลเป็นพิเศษ ศาสนาฮินดู (หมายความว่า
ศาสนาของชาวอินเดีย) และศาสนาพุทธ (ประกาศโดยพระสิทธารถะ เคาตมะ = บาลีเป็น
สิทธัตถะ โคตมะ และเป็นศาสนาหนึ่งในบรรดาศาสนาที่ยิ่งใหญ่ 3 ศาสนาของจีน คือ
ศาสนาพุทธ (นิกายมหายาน) ลัทธิขงจื๊อ และลัทธิเล่าจื๊อ = เต๋า) ที่เผยแพร่ไปทั่วทวีปเอเชีย
|
|||||
 |
 |
|||||
Koguryo dynasty
By the 7th century
China's influence was increasing, and Chinese monks
converted Korea to Buddhism. The
Koguryo rulers (1st century BC-AD
7th century) encouraged the spread
of Buddhism. From Korea, the missionaries
went to Japan, which adopted not only Buddhism but also
Chinese script, architecture, and culture.
|
ราชวงศ์โกคูรยอ
ประมาณศตวรรษที่
7 อิทธิพลของจีนเพิ่มมากขึ้น
และพระภิกษุชาวจีนก็ได้เปลี่ยนแปลงประเทศเกาหลีให้หันมานับถือพุทธศาสนา นักปกครองโกคูรยอ
(ศตวรรษที่ 1 – คริสต์ศตวรรษที่ 7) ก็ให้การสนับสนุนการเผยแพร่พุทธศาสนา
(เป็นนิกายมหายาน) จากประเทศเกาหลี พระสมณทูตก็เดินทางไปญี่ปุ่น
ซึ่งไม่เพียงแต่ยอมรับนับถือศาสนาพุทธเท่านั้น แต่ยังยอมรับเอาภาษา
สถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมของจีนด้วย
|
Padmasambhava
A legendary sage and
yoga expert from Swat, modern Pakistan, Padmasambhava founded Tibetan Buddhism. He
and his consort, Yeshe Tsogyal, arrived
in Tibet in 747, and established the
first Buddhist monastery. The sage then spent his life writing and lecturing on the religion.
|
พระปัทมสัมภวะ
นักปราชญ์และผู้เชี่ยวชาญด้านโยคะในตำนานจากหุบเขาสวัต
ในประเทศปากีสถานปัจจุบัน นามว่า พระปัทมสัมภวะได้ก่อตั้งพระพุทธศาสนาสายทิเบต
ท่านและสหาย นามว่า ยีชี ซกเจียล (Yeshe Tsogyal) ได้เดินทางมาถึงทิเบตในปี ค.ศ. 747 (พ.ศ. 1290) และสถาปนาวัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนา
ต่อมาท่านก็อุทิศชีวิตในการเขียนและบรรยายพระศาสนา
|
|||
Chola dynasty
From 850-C.1200, a powerful dynasty known as the
Cholas began to dominate much of India. They
built many Hindu temples and spread their religion to
Sri Lanka. They extended their naval power over the seas
of Southeast Asia, and this helped spread Hinduism as
far as Sumatra and Bali.
(Right) A Hindu temple in Bali, Indonesia, attests to the great influence of the Chola dynasty.
|
 |
ราชวงศ์โจฬะ
นับตั้งคริสต์ศตวรรษที่
850 – 1200 ราชวงศ์ที่มีอำนาจ ชื่อ โจฬะเริ่มเข้าปกครองอินเดียเป็นส่วนมาก ราชวงศ์โจฬะได้สร้างวัดฮินดูมากมายและเผยแพร่ศาสนาไปยังศรีลังกา
พวกเขาขยายอำนาจทางทะเลไปทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
และด้วยเหตุนี้จึงสนับสนุนให้ศาสนาฮินดูเผยแพร่ไปไกลถึงเกาะสุมาตรและเกาะบาหลี
(ภาพซ้ายมือ) ศาสนสถานในศาสนาฮินดู ในเกาะบาหลี อินโดนีเซีย เป็นประจักษ์พยานถึงอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของราชวงศ์โจฬะ
|
||||
Southeast Asia
For 1,000 years,
India was the major shaping force of this region, and
provided a mould for Southeast Asian culture, art, and religion. Its influence declined after c.1300.
|
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เป็นเวลา
1,000 ปี อินเดียมีอิทธิพลสำคัญต่อภูมิภาคนี้ และหล่อหลอมวัฒนธรรม ศิลปะ
และศาสนาให้กับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อิทธิพลล่มสลายภายหลังคริสต์ศตวรรษที่
1300
|
|||||||
Dhow leaving Muscat, Oman
เรือใบเดาแล่นออกจากมัสกัต ประเทศโอมาน
|
Thai
tribal woman
สตรีเผ่าไทย
|
|||||||
Sea routes
From c.300,
Indian traders sailed to Thailand, Malaysia, Indonesia,
and the Philippines.
From the 1200s, Arabian merchants spread Islam along sea
trade routes.
From c.
1500, the region also traded with Europe.
|
เส้นทางเดินเรือ
ศตวรรษที่
300 พ่อค้าชาวอินเดียได้เดินทางทางเรือไปยังประเทศไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย
และฟิลิปปินส์
ศตวรรษที่ 1200
พ่อค้าชาวอาระเบียได้เผยแพร่ศาสนาอิสลามไปตามเส้นทางการค้าขายทางทะเล
ศตวรรษที่ 1500 ภูมิภาคนี้ก็ทำการค้าขายกับยุโรปด้วย
|
Siam
Over centuries, waves
of migrants from the north entered Siam (Thailand), and intermarried with the native
tribes. In the 13th century,
one tribe, the Thais, unified Siam into a single nation
with one monarch and one religion - Buddhism.
|
ประเทศสยาม
เมื่อเวลาผ่านหลายศตวรรษ
คลื่นอพยพจากตอนเหนือเข้าสู่สยาม (ประเทศไทย) และมีการสมรสกับชนเผ่าท้องถิ่น ในศตวรรษที่
13 ชนเผ่าหนึ่ง ที่เรียกว่าเผ่าไทย
ก็รวบรวมประเทศสยามเป็นชาติหนึ่งเดียวมีพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวและมีศาสนาเดียว
คือ พุทธศาสนา
|
|||||
Trade and culture
During the 17th,
18th, and 19th centuries trade thrived, though some
Asian countries were closed to outsiders. Russia and
European countries bought silk, tea, and porcelain from
China. India traded with the world, and was
famous for its handmade textiles, such as "paisley", which was a traditional Indian
pattern. During this period,
Western powers became increasingly interested in
annexing Asian territories for trade purposes.
|
การค้าขายและวัฒนธรรม
ในช่วงศตวรรษที่
17 18 และ 19 การค้าขายก็เจริญรุ่งเรือง หลายประเทศทั่วเอเชียก็ติดต่อใกล้ชิดกับประเทศภายนอก
ประเทศรัสเซียและประเทศทางยุโรปได้ซื้อผ้าไหม ชา และเครื่องลายครามจากจีน อินเดียก็ค้าขายกับชาวโลก
และมีชื่อเสียงในด้านหัตถกรรมสิ่งทอ เช่น ผ้าพันคอหรือคลุมไหล่ที่ทอใยขนสัตว์ที่นิ่มและมีลายสีที่ละเอียด
(ลายลูกน้ำ) ซึ่งเป็นลวดลายดั้งเดิมของอินเดีย ในช่วงเวลานี้ มหาอำนาจตะวันตกมีความกระหายที่จะผนวกดินแดนเอเชียเพิ่มขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ของการค้าขาย
|
|||||||||
A rich woman's silk robe, 19th century
ผ้าไหมของเศรษฐินี ศตวรรษที่ 19
|
|
|||||||||
Manchu
Dynasty
China's
Manchu Dynasty (1644—1911) was expansionist, and spread its culture by acquiring other territories, such as Mongolia (1697), Tibet (1751),
and eastern Turkestan (1760). At home, however, economic
conditions worsened.
|
ราชวงศ์แมนจู
ราชวงศ์แมนจู
(หรือราชวงศ์ชิง ค.ศ. 1644 – 1911 = พ.ศ. 2187 – 2454) คือราชวงศ์ที่ชอบขยายอาณาเขต
และเผยแพร่วัฒนธรรมด้วยการเสาะหาดินแดนอื่น ๆ เช่น มองโกเลีย (ค.ศ. 1697 = พ.ศ.
2240) ทิเบต (ค.ศ. 1751 = พ.ศ. 2294) และเตอร์กีสถาน (ค.ศ. 1760 = พ.ศ. 2303)
อย่างไรก็ตาม ที่ดินแดนของตนเองกลับมีภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ
|
Asian
resistance
In
the 17th and 18th centuries, China, Japan, Korea, and
Siam (Thailand) resisted European expansion. China confined European
trade to Macao and Canton, Japan traded only with Holland at Nagasaki, and Korea
remained closed to the west. In
1688, a revolution in Siam ended French
attempts to gain influence in Bangkok (probably
Ayudhya).
|
การต่อต้านของเอเชีย
ในศตวรรษที่
17 และ 18 จีน ญี่ปุ่น เกาหลี และสยาม (ประเทศไทย) ได้ต่อต้านการขยายดินแดนของยุโรป
จีนจำกัดขอบเขตให้ชาวยุโรปค้าขายกับมาเก๊าและแคนตัน (คือกว่างโจว) ญี่ปุนค้าขายกับฮอลแลนด์ที่นะงะซะกิเท่านั้น
และเกาหลียังคงปิดตัวต่อประเทศตะวันตก ในปี ค.ศ. 1688 (พ.ศ. 2231
ตรงกับรัชสมัยพระเพทราชแห่งกรุงศรีอยุธยา) การปฏิวัติในประเทศสยามได้ยุติความพยายามของฝรั่งเศสที่จะครองอิทธิพลในกรุงเทพฯ
(น่าจะเป็นกรุงศรีอยุธา)
|
|||||||
Great
Game
During
the 1800s, Russia expanded into Central Asia. The British feared the Russians were
aiming to take over India, and both sides began to spy
on
each other. The British called this
the Great Game; to the Russians it
was known as the Tournament of Shadows.
(Right) Mountains of Lake Baikal, Russia
|
 |
มหาการแข่งขัน
ในช่วงศตวรรษที่
1800 ประเทศรัสเซียได้ขยายดินแดนไปยังเอเชียกลาง อังกฤษกลัวชาวรัสเซียจะมุ่งครอบครองอินเดีย
และทั้งสองฝ่ายจึงได้เริ่มสอดแนมซึ่งและกัน อังกฤษเรียกเหตุการณ์นี้ว่า
มหาการแข่งขัน (the
Great Game) แต่รัสเซียเรียกว่า การแข่งขันเงา (the
Tournament of Shadows)
(ขวา) เทือกเขาแห่งทะสาบไบคาล รัสเซีย
|
||||||||
